Σταμάτης Αντωνίου (1957- ): Ποίηση, Σάτιρα - Χαλκίδα

Ο Σταμάτης Αντωνίου έχει το χάρισμα με λίγα να λέει πολλά.

Ανήκει στη Σχολή του Κύπριου Κώστα Μόντη (1914-2004).

Επιλογή Ι

.  .  .

Ναι.Αληθεια ειναι.Η ζωη ειναι ενα ταξιδι.

Κανεις ομως δεν τ' ονειρευτηκε πριν ξεκινησει

και κανεις δεν το θυμαται οταν τελειωνει...

Επιλογή   ΙΙ

.  .  .

Κατι ψελλισε ο βαρκαρης του Αχεροντα.

Κατι σαν..εχει προβλημα η βαρκα...

η κατι τετοιο τελος παντων.

Επεστρεψε τα κομιστρα,ζητησε συγγνωμη,

ευχηθηκε καλη ανταμωση για την επομενη φορα

και τον αφησε και παλι στην ακτη του ποταμου.

Οι γιατροι ειπαν πως συνηλθε απο το κωμα.

Εκεινος ομως ηξερε πως σε μια χαλασμενη βαρκα

χρωσταει την ζωη του...

Επιλογή   ΙΙΙ

.  .  .

Τι μυστηριο και τουτο!

Που πηγαν ολοι;

Πως ερημωσε ετσι ξαφνικα η πολη;

Γιατι ο ζητιανος στην γωνια δεν απλωνει το χερι

για ελεημοσυνη;

Γιατι αλυχτουνε στους δρομους τα σκυλια;

Γιατι χαθηκε η μερα κι η νυχτα πια

με νυχτα δεν μοιαζει;

Κατι τρανο εγινε εκει εξω.

Εμενα παλι, σκεφτηκε ,τι με νοιαζει;

Μπηκε μεσα, εκλεισε τα παραθυρα.

Ολα γυρω του ιδιο σκοταδι ειχαν.

Επιλογή   IV

.  .  .

Θα γυρισω, της ειπε.

Θα σε περιμενω, του ειπε.

Δεν γυρισε,

ετσι δεν εμαθε ποτε οτι εκεινη

δεν τον περιμενε

Επιλογή   V 

.  .  .

Ενω ετρωγα στεγνο τον αστακο μου

-νηστεια βλεπεις-

στο διπλανο τραπεζι ενας αμαρτωλος

ετρωγε τα φασολια του 

με λαδι!

πίνακας Γ.Σταύρου: Ναύπλιο

Πρεπει να κατεβειτε κυριε

.  .  .

Πρεπει να κατεβειτε κυριε.

Φτασαμε στο τελος.

Κανει πολυ κρυο εξω.

Ναι κυριε.Στο τελος παντα κανει κρυο.

Ειναι πολυ σκοτεινα.

Ετσι ειναι κυριε. Στο τελος παντα σκοτεινιαζει.

Και δεν υπαρχει κανεις εδω.

Φυσικα κυριε.Στο τελος δεν υπαρχει ποτε κανεις..

Τι θ' απογίνετε εσείς;

.  .  .

Και τώρα;

Τι θ' απογίνετε εσείς;

Εσείς που πιστέψατε στα παιδικά τα παραμύθια

κι ύστερα ένα βράδυ τάδατε να πνίγονται

στις παγωμένες θάλασσες κάποιου Δεκέμβρη μακρινού.

Εσείς που στης κάθε αυγής το πρωταντίκρυσμα

θαρρούσατε πως άρχιζε το αιώνιο το φως

κι ύστερα ερχόταν ξαφνικά γριά θλιμμένη η νύχτα

να σας χλευάσει ακόμη μια φορά για την αφέλεια σας.

Τι θ' απογίνετε εσείς;

Έφτιαξα ένα κολάζ με ποιήματά του και πίνακες μου. 

Αναφορά στον έρωτα, τη νοσταλγία, την σοφία...