Από το Αρχείο της ΕΡΤ.
Ο Γιώργος Ρέτσας γεννήθηκε στον Γαβαλά Ευβοίας το 1953. Από μικρός ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και έκανε ελεύθερες σπουδές κοντά στον αγιογράφο Χριστόφορο Τάσκο, φιλοτεχνώντας πολλές αγιογραφίες εκκλησιών σε όλη την Ελλάδα. Η σημερινή του δουλειά στρέφεται κύρια στη ζωγραφική ψηφιδωτών και στη γλυπτική, παρουσιάζοντας έναν κύκλο δουλειάς σχετιζόμενο με την ελληνική μυθολογία. Έχει φιλοτεχνήσει τα εξώφυλλα σε πολλές συλλογές ποιημάτων και ακόμη έχει κάνει αφίσες σε διάφορους πολιτιστικούς φορείς και θεατρικούς θιάσους, στους οποίους έχει δουλέψει και τα σκηνικά. Δουλειά του έχει παρουσιαστεί σε αφιερώματα, στην κρατική Τηλεόραση, στην εκπομπή «Έλληνες Ζωγράφοι». Έργα του, σήμερα, βρίσκονται σε Δημόσιες βιβλιοθήκες της χώρας, καθώς και σε ατομικές συλλογές, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Ομαδικές Εκθέσεις
1975 Δήμος Καλλιθέας Αθήνα1987 «Ελύμνια» Δήμου Λίμνης
1990 Δήμος Κύμης1993 Εκδηλώσεις «Ταμυναι» Δήμου Αλιβερίου
1995 Μουσείο Σχηματαρίου
Ατομικές Εκθέσεις
1979 Δήμος Χαλκίδας
1982 Κεντρική Κρατική Βιβλιοθήκη Χαλκίδας1989 Δήμος Καρύστου
1990 Κεντρική Κρατική Βιβλιοθήκη Χαλκίδας1994 Εκδηλώσεις Ναυτικής Εβδομάδας
1996 Δήμος Αθηναίων (Πνευματικό Κέντρο Αθήνας)
1997 Επιμελητήριο Ευβοίας
1998 Εκδηλώσεις στο σύλλογο «Φίλοι του Γ. Σκαρίμπα»παρουσιάζοντας δουλειά του στο αφιέρωμα για το Γ.
1999 Δήμος Καρύστου (Αρχαίο φρούριο Μπούρτζι)
1999 Δήμος θεσσαλονίκης
2000 Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη
2001 Διεθνή Έκθεση "Φιλοξενία" - θεσσαλονίκη2001 Έκθεση αφιερωμένη στους αθλητές των Παραολυμπιακών Αγώνων
Εγραψαν...
... Είναι γνωστό πως κάθε δημιουργός, είτε αυτός ανήκει στον χώρο του πνεύματος ή των τεχνών, για να ποιήσει ξεκινά την όποια εργασία του από εναύσματα και ερεθίσματα. Έτσι, ο Γ. Ρέτσας διέθετε αυτά τα ερεθίσματα και τις ευαισθησίες που τον οδήγησαν στην τέχνη που υπηρετούσε από παιδί. Δε θα ανατρέξω στο παρελθόν των προσπαθειών του, αλλά θα σταθώ μέσω αυτών σ' έναν δόκιμο και καταξιωμένο μάστορα της τέχνης που, όπως φαίνεται, δεν περιορίστηκε μόνο στα φυσικά του προσόντα, αλλά μελέτησε την τέχνη και δημιούργησε το έργο του. Τον γνώρισα ως ζωγράφο που προσέφερε μια τεχνική παραστατικής μορφής, κάποτε λεπτομερούσε αποτυπώσεως και άλλοτε διακριτικής αφαιρέσεως. Γεγονός είναι πως το έργο του θαυμάστηκε, εκτιμήθηκε, άντεξε στον χρόνο και την κρίση και έτσι αγαπήθηκε. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ως γλύπτης. Μια καλλιτεχνική προσφορά πολύ δύσκολη, που χρειάζεται κότσια, πολλή δύναμη, κουράγιο και θέληση. Είναι άριστος εκφραστής ανθρώπινων φιγούρων. Κι εδώ βλέπουμε πειθαρχία, τάξη, δομή αρχιτεκτονικής και κίνηση. Κάτι άλλο πολύ αξιοπρόσεχτο είναι το πρόσωπο των επιτελουμένων έργων του, προσέξαμε και έκφραση στις μορφές που σημαίνει πως άγγιξε και τον εσωτερικό κόσμο των σμιλευμένων προσωπογραφιών του. Έχει τη δύναμη να μας δείχνει τον μη βλεπόμενο κόσμο του και να μας προβληματίζει με τη συμπεριφορά του, χρησιμοποιώντας στο δεύτερο μέρος της εικαστικής του παρουσίας υλικά όπως: η άμορφη πέτρα, η σμίλη του, το σφυρί. Μια ύλη άψυχη που της δίνει ζωή, που τη σχηματοποιεί σε μορφή και μας βάζει ενώπιος ενωπίω για επικοινωνία και μέθεξη και μας γνωρίζει τον θαυματουργικό τρόπο της ζωής και τον τρόπο έκφρασης της ζωής του η οποία επαναπαύεται στο ελάχιστο ή στο τίποτε. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι επικοινωνεί με μορφές της αρχαιότητας και της μυθολογίας και με τα γαιώδη χρώματα της πέτρας που επιλέγει. Γνωρίζει τις σχέσεις μας με τη γη και τα χρώματά της. Επισκοπώντας με ιδιαίτερη προσοχή στο γλυπτικό του έργο, ένα έργο σκληρό και καλοδουλεμένο, είδα τη μυστηριακή αγάπη της δημιουργίας του, τη σπουδή και μελέτη στο έργο του, την ανανεωμένη πνοή της δημιουργίας. Τέλος, θεωρώ υποχρέωσή μου να σημειώσω ότι το έργο του Γ. Ρέτσα αποτελεί μια δουλειά που υφίσταται κόπου και χρόνου και αντέχει στην κριτική. Έχει ποιότητα, ενδιαφέρον, οπτική ευαισθησία και συμμετοχή. Για την αρετή του, που τόσο με σαγήνευσε, τον συγχαίρω και του εύχομαι να μείνει έξω από την ισοπέδωση της καταχρηστικής μας κοινωνίας και να αγγίζει μορφές υπερβατικής προεκτάσεως.ΚΥΡΙΑΚΟΣ Ι. ΒΑΛΑΒΑΝΗΣ[Πρόεδρος Πανελληνίου Εταιρείας Λόγου & Τέχνης, συγγραφέας, δημοσιογράφος, τεχνοκρίτης, τακτικό μέλος Διεθνούς Εταιρείας Κριτικών Λογοτεχνίας]
...Ο Γιώργος Ρέτσας, ταλαντούχος νέος άνθρωπος, προερχόμενος από την περιοχή Αλιβερίου, έδειξε πως αγαπά τον τόπο του. σέβεται την παράδοση της χώρας μας και εκφράζει τούτα τα συναισθήματά του χαράζοντας την ιστορία της ελληνικής γης πάνω στον πωρόλιθο του Αλιβερίου. Τα έργα του, σμιλευμένα με πολλή προσοχή, περίτεχνα, εκφράζουν τα συναισθήματα του καλλιτέχνη. Παρατηρώντας τη σύνθεση των έργων του από την Ελληνική Μυθολογία και Ιστορία, σου εμπνέει τον σεβασμό για την έκφραση της μοναδικότητάς τους.ΝΙΑ ΚΟΜΠΟΡΟΖΟΥ[Δημοσιογράφος, Πρόεδρος Πανευβοϊκής Ομοσπονδίας Ελλάδος, Πρόεδρος Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών Εντυπου και Ηλεκτρονικού Τύπου]
...Κλείνοντας, πρέπει να συγχαρώ και τον εξαίσιο ζωγράφο Γ. Ρέτσα, που ακούμπησε με προσοχή πάνω στο νόημα των στίχων του Νίκου Μητάκου, και του έκανε μια ρεαλιστική εικονογράφηση, θυμίζοντάς μας τον αρχαίο Σιμωνίδη τον Κείο σ' ένα γνωμικό του που μας λέει: «Η ζωγραφική είναι σιωπούσα ποίηση, η δε ποίηση, ζωγραφική λαλούσα».ΤΑΚΗΣ ΝΑΤΣΟΥΛΗΣ[Λογοτέχνης] Από την κριτική ποιητικής συλλογής του Ν..Γ. Μητάκου
...Καταπληκτική δουλειά, που όμως δεν εκπλήσσει όσους ξέρουν την ψυχή του Γιώργου, την ανεξάντλητη ευαισθησία του και την ανθρωπιά του, την ποιότητα της όλης εσωτερικής δομής του. Σπάνια έχω συγκινηθεί και δονηθεί από έργα ζωγραφικής όσο από τα γεννήματα της ψυχής του Γιώργου, τα παντρεμένα με το ανεξάντλητο ταλέντο του.ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ [Συγγραφέας - ηθοποιός]
...Πηγαίο το ταλέντο του Γ. Ρέτσα στις ανάγλυφες παραστάσεις. Τα θέματα, παρμένα κυρίως από την Ελληνική Μυθολογία, συχνά μας βάζουν σε σκέψεις ανακεφαλαίωσης ιδεών και απόψεων. Εδώ η επιλογή είναι από πέτρα με μια ελαφριά γαιώδη απόχρωση, για να μας θυμίζει ακόμη μια φορά τα αγνά δομικά υλικά της χώρας μας, που δυστυχώς αντικαταστάθηκαν από ό,τι πιο απρόσωπο έχει να προτείνει η εποχή μας. Όλα αυτά που μας προτείνει ο καλλιτέχνης είναι η τέρψη σχημάτων, διακοσμητικών προτάσεων, καλλιτεχνικών προβληματισμών. Με λιτή, ελαφριά πλαστικότητα, σαν εκείνα τα ανάγλυφα που ακόμη διακρίνουμε στα παλιά ρυτιδιασμένα σπίτια της εποχής μας, φτιαγμένα από κλασικούς μάστορες μερακλήδες. Έτσι και ο Γιώργος, με το ίδιο μεράκι αφοσιωμένος στην τέχνη του στο απόμερο εργαστήρι του, έτοιμος να μας προτείνει νέες ιδέες....Ένα ευβοϊκό αεράκι θα φυσάει πάντα βλέποντας μέσα από τη δουλειά του Γιώργου. Θεωρώ αξιόλογη την προσπάθεια του καλλιτέχνη. Την έχουμε ανάγκη στη στείρα αυτήν εποχή.ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΓΚΟΥΛΑΣ[Γλύπτης - Ιππότης Γραμμάτων & Τεχνών του Γαλλικού Κράτους]
Συνάντησα τον Γιώργο Ρέτσα το καλοκαίρι του 1985. Εκείνη τη χρονιά σκηνοθετούσα για την ΕΡΤ τη σειρά ντοκιμαντέρ «Έλληνες ζωγράφοι». Μ' εντυπωσίασε το έργο του, αλλά και ο τρόπος που δούλευε. Πειραματιζόταν πάνω σε νέα υλικά. Δεν του αρκούσε να ζωγραφίζει τους τοίχους, σαν αγιογράφος ή να βάζει μπογιές πάνω στον μουσαμά. Ήθελε να δημιουργήσει και πάνω στην άμμο, ήθελε να ασχοληθεί με τη γλυπτική, να χαράξει το ξύλο. Ανήσυχο μυαλό, ακουμπά στην μεγάλη παράδοση του τόπου του. Αρχαία Ελλάδα και Βυζάντιο, ριζωμένα βαθιά μέσα του. Σε άλλους θα προκαλούσαν σκλαβιά, όμως ο Ρέτσας βιώνει μια ελευθερία, μια ζωτική ελευθερία, σχεδόν αναρχία, που δύσκολα τιθασεύεται από συγκεκριμένους κανόνες. Με εσωτερικά και υπόγεια κέντρα, οδηγεί ανεπαίσθητα και μεθοδικά τον θεατή στη δουλειά του, στον πυρήνα της σκέψης του.ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ [Σκηνοθέτης]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου