Συνοικία Αγίου Δημητρίου
(Η βροχή τ’ Οκτώβρη)
..........................................
Όταν η πόλις ξυπνάει και τα όνειρα χάνονται στο φως του πρωινού, η μυρωδιά του ζεστού καφέ σημαίνει αγάπη.
Η βροχή που ηχεί στην ερημιά των δρόμων λούζει τα μελαχρινά μαλλιά σου·
τα δάκρυα τρυπούν τον ουρανό
και οι καμπάνες σπιθίζουν τη θλίψη των αγγέλων.
Ο έρωτας στα καλντερίμια αγάπη μου
ευωδιάζει μ’ άστρα τον χρόνο, κάτω απ’ το υπόστεγο τα σαρκώδη άνθη σου μυρίζουν φως.
Ο Χρόνος ανοίγει τα φτερά του, μια λάμψη ονείρου θα μας αναστήσει και θα πλημμυρίσουν
οι ουρανοί ρόδα θερινά και χελιδόνια – δάκρυ απ’ το μέλλον φέρει η κάθε βροχή.
στη Βενετσιάνα που μεγαλώνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου