Blue moon ή συμβαίνει τώρα
..................................................
Έμπαινες τρέχοντας στα κύματα
(τα στάχια και τώρα αναδεύονται
όσο μπορεί να φτάσει το μάτι)
Ξέπλεκα τα μαλλιά μου να σε προλάβω
Γέλαγες στα μελτέμια του Αυγούστου
Από πού να σου αγγίξω τη μιλιά
το απέραντο να ξετυλίξω, Σιωπούσες.
Δες με τη μάσκα στο βυθό
- Δε θέλω, Έλα μη φοβάσαι -
Αν χαθείς στο πέλαγος των ματιών μου
Αφού ξεπεράσεις το μπόι σου
Κάτω απ’ την επιφάνεια
Κοίτα το τέρας του πυθμένα κατάματα
Ένα εξωτικό πουλί άνοιγε τα φτερά του
Ο ιδρώτας νότιζε τα βλέμματα
Στα ηλιοκαμένα μπράτσα
Εδώ άμμος, εκεί αλμύρα
Κοίμιζα το κεφάλι μου πάνω
Στην ανάσα που παλλόταν στην κοιλιά σου.
Στις αντηχήσεις των άστρων ακούω στις νύχτες μου
να πλέουν οι μέδουσες τη νοσταλγία τους,
Μα, πλησιάσε πιο κοντά και θα δεις εμάς
φρεσκολουσμένους στα χρώματα της αθωότητας
να προσμένουμε μαζί τη διπλή πανσέληνο.
Μην με παρεξηγείς,
Επιλέγω να σε ζωγραφίσω μπλε
Όχι το blue της σκόνης και του καπνού
Αλλά του μήνα με τα δυο φεγγάρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου