ΕΥΒΟΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ: Σταύρος Αλατάς (1956-2014) : Δημοσιογράφος

Σταύρος Αλατάς

Καθημερινή 02 04 2014

Ο δημοσιογράφος Σταύρος Αλατάς, που νοσηλευόταν σε ιδιωτική κλινική της Αθήνας, πέθανε το πρωί της Τετάρτης σε ηλικία 58 ετών. Ο δημοσιογράφος έπασχε από επιθετική και καλπάζουσα μορφή καρκίνου. Η κηδεία του θα γίνει αύριο στις 3 το μεσημέρι στην Χαλκίδα.

"Ο Ευβοiκός κόσμος και η δημοσιογραφική οικογένεια γίνονται φτωχότεροι από το χαμό του Σταύρου Αλατά", τονίζεται σε ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ. "Ο Σταύρος ήταν ένα ασίγαστο δημοσιογραφικό ταλέντο . Ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία από την νεαρή του ηλικία , γράφοντας ρεπορτάζ για τα αθλητικά , σπουδαστικά , εργασιακά και κοινωνικά θέματα , που τον έκαναν ξεχωριστό . Εργάσθηκε ως συντάκτης και αρχισυντάκτης στις εφημερίδες Αυγή , Απογευματινή και Έθνος. Υπηρέτησε σταθερά και αταλάντευτα τις αρχές , τις ιδέες και τα προτάγματα της Ανανεωτικής Αριστεράς μέχρι το τέλος της ζωής του. Υπήρξε ένας καινοτόμος , αφοσιωμένος και καταξιωμένος υπηρέτης της δημοσιογραφίας . Η Δημοκρατική Αριστερά εκφράζει τα συλλυπητήρια της στην οικογένεια του."

Ο Σταύρος Αλατάς – Καρακάσης γεννήθηκε στις 19/06/56 στη Χαλκίδα, όπου και τελείωσε τις βασικές κατώτερες και μέσες σπουδές. Από το 1971 σε ηλικία 14 ετών ήταν ανταποκριτής της εφημερίδας «ΟΜΑΔΑ» του δημοσιογραφικού οργανισμού Λαμπράκη στην Εύβοια. Από το 1974 μέχρι και το 1990 διετέλεσε δημοσιογράφος, αρχισυντάκτης και επιτελικό στέλεχος στις εφημερίδες «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ», «ΑΥΓΗ» και «ΕΘΝΟΣ», ενώ ήταν ανταποκριτής σε πληθώρα εντύπων του εξωτερικού αλλά και της περιφέρειας. Από το 1981 μέχρι και το 1987 ήταν επικεφαλής του τμήματος Δημοσίων Σχέσεων του ομίλου εταιριών «ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗ». Από το 1983 μέχρι και το 1988 ήταν ένας από τους τρεις μετόχους των εταιριών “Programma” (Δημόσιες Σχέσεις, Επικοινωνία, Σύμβουλοι Επιχειρήσεων) και της διαφημιστικής εταιρίας “Adveco”. Το 1987 επιμελήθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή» την έκδοση του πρώτου ένθετου περιοδικού ελληνικής εφημερίδας, στο οποίο διετέλεσε μέχρι και το 1990 Σύμβουλος Έκδοσης. Τον Μάιο του 1990 δημιούργησε την εταιρία Δημοσίων Σχέσεων “Deal”, όπου ήταν και ο κύριος μέτοχος και τέσσερα χρόνια αργότερα την εταιρία Promotion "Face". Ήταν μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Δημοσίων Σχέσεων.

. . .

Ας αρχίσω να γράφω εδώ αυτά που δεν θα διαβάσετε πουθενά για τον αείμνηστο Σταυράκη.

Ο Σταύρος ήταν γειτονάκι μου στον Καράμπαμπα. Το σπίτι του ήταν στον συνοικισμό προσφύγων και μπροστά ήταν το μαγαζί τους, ένα μικρό μπακάλικο. Ο πατέρας του Κυρ Μήτσος και η μητέρα του η Κυρα Ντίνα εκεί, όλη τη μέρα στο μαγαζάκι. Είχε μια μεγαλύτερη αδελφή την Ελένη και μικρότερο αδελφό τον Παναγιώτη . Ο αδελφός του πατέρα του ο Κυρ Παναγής διατηρούσε περίπτερο. Στην πρώτη φωτογραφία ο Σταυράκης κρατώντας κομπολόι στέκεται περήφανα μπροστά στο εν λόγω περίπτερο.Ο Σταύρος λοιπόν μικρότερος από εμένα κατά τρία χρόνια συμμετείχε κανονικά σε όλες τις παιδικές τρέλες μας παρά τα κιλά του που από τότε ήταν παραπανίσια.

Εμείς τα λεβεντόπαιδα "φροντίζαμε " να του τα υπενθυμίζουμε βεβαίως, βεβαίως και μερικές φορές αυτό ήταν και αιτία μικροκαυγάδων. Είχαμε πλάκα. Παίζαμε τότε τα βράδια και παίζαμε πολύ....κυρίως κρυφτό αλλά και άλλα παιχνίδια, πολλές φορές σε βάρος ανύποπτων διαβατών κρυμμένοι εμείς στις μαργαρίτες στα πλαϊνά των χωματόδρομων, δεν υπήρχε ακόμη άσφαλτος.

Ήμασταν τακτικότατοι πελάτες στο μπακαλικάκι και λόγω συμφωνίας ιδεολογιών (γονείς αριστερότατοι), τα μικρά όμως ξέραμε μόνο παιχνίδι και ζαβολιές.

Δύο "στιγμιότυπα"από την ζωή των Ἁλατάδων"που είχε την καλοσύνη ο γείτονας τους και κοινός φίλος Κώστας Κουζουνάκης να μου αναφέρει και τα προσθέτω αυτολεξεί...

α)" Ο Σταύρος μαζί με τον Παναγιωτακι εφαγαν το ξύλο της "Χρονιάς" απο τον Κυρ Μήτσο (Πατέρας) γιατί ολη η Τσέτα της Ησιόδου μάζεψε ολα τα Φέιγ Βολάν της Ε.Δ.Α που ειχε ρίξει προηγουμένα ο πατέρας τους και τους εβαλαν φωτιά (64-65)!"

β) " 21/4/67 Πρωί. Ο κυρ Μήτσος Αλατάς στο μπαλκόνι του σπιτιού του βλέποντας το 100 να έρχεται απο την Αριστοτέλους λέει στην κυρα Ντίνα ...

"Ντίνα ετοίμασε τα μπογαλάκια μου"

(Γύρισε Σπίτι μετά 4 χρόνια)."

*Δικό μου:

Τα χρόνια εκείνα, τα οικονομικά των νοικοκυριών ήταν χάλια, χειρότερα και από τα σημερινά της κρίσης. Βέβαια τότε έβρισκες δουλειά πολύ εύκολα, ό,τι νάταν βέβαια.Θυμάμαι τα μπλοκάκια της κυρα Ντίνας με το "γράφτα" και το σταδιακό ξεπλήρωμα...νάταν μόνο σε έναν;

Μετά στο γυμνάσιο αραιώσαμε , πηγαίναμε σε διαφορετικές τάξεις και όταν έφυγα για το παν/στήμιο χαθήκαμε. Όταν επέστρεψα, ως γιατρός πλέον στην πόλη το φθινόπωρο του '85 δεν είχα καμία επαφή.Αυτός τότε πρέπει να ήταν στην Αθήνα.

Ως άνθρωπος των γραμμάτων αλλά και ως γνήσιο Καραμπαμπιωτάκι έχει την θέση του στο blog.

Διατηρούσε ένα αξιόλογο blog με ειδήσεις αλλά όχι μόνον... Σταύρος Αλατάς

*Από πληροφορία του καλού παιδικού φίλου Κώστα Καρέγλη ...

Το δημοσιογραφικό του ψευδώνυμο ήταν Στάλλας !

*Δεν οδηγούσε και πάντα χρησιμοποιούσε ταξί για τις μετακινήσεις του από τη δουλειά του προς το σπίτι του στη Χαλκίδα. Εκεί , αύριο (Τετάρτη) στις τρείς το μεσημέρι θα κάνει το τελευταίο του ταξίδι. Η τελευταία του ανάρτηση πριν μπει στο νοσοκομείο ήταν στις 25 Μαρτίου.

ο Σταυράκης κρατώντας κομπολόι στέκεται περήφανα μπροστά στο περίπτερο.

Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Τσούβαλης. 

Πατρική φιγούρα των παιδικών χρόνων που μόνο καλές αναμνήσεις έχουμε από αυτόν.

Πρώτη σειρά από αριστερά:

... ... , Κώστας Κουζουνάκης, Δημήτρης Βαζάκας, Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Τσούβαλης, Νίκος Μάγγος, Γιώργος Βουτσάς, Σταύρος Αλατάς(+), ... ... ,Δημήτρης Θεοχάρης(+), 

Πίσω σειρά από αριστερά: Βαγγέλης Γαρέφαλλος, Γιάννης Κοκολάκης(+), Άκης Ανυφαντής, Νίκος Φερεκτσής, Γιώργος Αποστολόπουλος. Πίσω τους(πάνω από τον Κοκολάκη) ο Λευτέρης Μαζαράκης.