Ο Γιώργος Σταμελάκος μεταφράζει σπουδαίους ξένους ποιητές. Εδώ δημιουργός είναι ο μεταφραστής.
Είναι τιμή για το ιστολόγιο η παρουσία του.
Εμείς είμαστε παιδικοί φίλοι...
..................................................................................
Όσο η ζωή υπήρξε φιλάργυρη στα χρόνια που χάρισε στον Ντύλαν Τόμας τόσο η φήμη υπήρξε γενναιόδωρη μαζί του. Όταν πέθανε σε ηλικία τριάντα εννέα ετών στην Νέα Υόρκη το 1953, συμπλήρωνε μια εικοσαετία επιτυχημένης ποιητικής πορείας και συμπεριλαμβανόταν στους ελάχιστους αγγλόφωνους ποιητές που ήταν γνωστοί στο μέσο άνθρωπο. Μια εξαιρετικά χαρισματική προσωπικότητα που ισορροπούσε ανάμεσα στην ποίηση ως μονήρη ενασχόληση και τη δημόσια (μέσω ραδιοφώνου) ανάγνωσή της, ανάμεσα στη μονήρη δημιουργική σκέψη και την εξαιρετικά πληθωρική κοινωνική παρουσία του, ο ποιητής χρησιμοποίησε όπως λίγοι "τα χρώματα της ομιλίας".
................................................................................................................................................................
Τόμας:Ποιήματα (Διγλωσση έκδοση) Από την εισαγωγή της έκδοσης
ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2008
................................................................................................................................................................
Dylan Thomas
(1914 – 1953)
And Death Shall Have No Dominion
And death shall have no dominion.
Dead man naked they shall be one
With the man in the wind and the west moon;
When their bones are picked clean and the clean bones gone,
They shall have stars at elbow and foot;
Though they go mad they shall be sane,
Though they sink through the sea they shall rise again;
Though lovers be lost love shall not;
And death shall have no dominion.
And death shall have no dominion.
Under the windings of the sea
They lying long shall not die windily;
Twisting on racks when sinews give way,
Strapped to a wheel, yet they shall not break;
Faith in their hands shall snap in two,
And the unicorn evils run them through;
Split all ends up they shan't crack;
And death shall have no dominion.
And death shall have no dominion.
No more may gulls cry at their ears
Or waves break loud on the seashores;
Where blew a flower may a flower no more
Lift its head to the blows of the rain;
Though they be mad and dead as nails,
Heads of the characters hammer through daisies;
Break in the sun till the sun breaks down,
And death shall have no dominion.
Τόμας Ντύλαν
(1914-1953)
Κι ο θάνατος δεν θα εξουσιάζει.
................................................
Κι ο θάνατος δεν θα εξουσιάζει.
Με τον άνθρωπο στον άνεμο και το φεγγάρι της δύσης
Γυμνοί οι νεκροί θα γίνουν ένα•
‘Όταν τα οστά τους ξεπλυθούν και τα πλυμέν΄ οστά χαθούνε,
Θα ΄χουν αστέρια στον αγκώνα και στο πόδι•
Αν και τρελαίνονται θα βρουν τα λογικά τους,
Αν και βυθίζονται στη θάλασσα θ΄ αναδυθούν ξανά •
Αν θα χαθούν οι εραστές δεν θα χαθεί η αγάπη •
Κι ο θάνατος δεν θα εξουσιάζει.
Κι ο θάνατος δεν θα εξουσιάζει.
Κάτω απ΄ της θάλασσας τις ριπές
Που χρόνια κείτονται, δεν θα χαθούν από ριπές ανέμου •
Σε μέγγενες στριμμένοι με τένοντες παράλυτους,
Δεμένοι στον τροχό, κι ωστόσο δεν θα σπάσουν •
Στα χέρια τους η πίστη στα δυό θα χωριστεί,
Και τα μονόκερα δαιμόνια που ορμάνε •
Κομμάτια να τους κάνουν εκείνοι δεν λυγούν •
Κι ο θάνατος δεν θα εξουσιάζει.
Κι ο θάνατος δεν θα εξουσιάζει.
Μπορεί κρωγμούς των γλάρων να μην ακούνε πιά
Ή κύματα να σπουν΄ με θόρυβο στις παραλίες•
Μπορεί λουλούδι να μην έχει πιά εκεί που πρώτα φύτρωνε λουλούδι
Να υψώσει το κεφάλι του σε δάρσιμο βροχής •
Αν και τρελοί και πεθαμένοι σαν καρφιά,
Χτυπούν σφυριές με τα κεφάλια τους στις μαργαρίτες•
Ορμούν στον ήλιο μέχρι ο ήλιος να χαθεί,
Κι ο θάνατος δεν θα εξουσιάζει.
.......................................................................................................
Απόδοση από τα αγγλικά: Γ. Ι. Σταμελάκος.
ΣΗΜ. (1) Ο τίτλος του ποιήματος είναι εμπνευσμένος από την προς Ρωμαίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου (6.9) « Knowing that Christ being raised from the dead dieth no more; death hath no more dominion over him» (KJV). Ελλ. «εἰδότες ὅτι Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνήσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει».
(2) «dead as nails» Ιδιωματισμός. Βλ. σχετ. και « Dead as a doornail».
(3) «Heads of the characters hammer through daisies». Εμπνευσμένο από την έκφραση «pushing up the daisies» (σπρώχνω τις μαργαρίτες ), που λέγεται για τους ενταφιασμένους . Ισχυρές προσωπικότητες -αγωνιστές, ηρωικές φιγούρες του παρελθόντος, που χτυπούν και σπρώχνουν με σφυριές το χώμα για να βγουν πάλι στην επιφάνεια, να ξαναγυρίσουν στη ζωή. Απόλυτη κατάφαση της ζωής που -με τη δυναμική της- επικρατεί του θανάτου. Αυτό το πνεύμα και αυτό το είδος ανθρώπων, άλλωστε, είναι διάχυτο σ΄ όλο το ποίημα.
(4) Αξιοπρόσεκτο το σχήμα με τη χρήση των λέξεων nails και hammer (καρφιά και σφυρί).
........................................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου