Μήτσος Αγγελής : Ο φίλος μου, ο φιλόσοφος.

. Δεν νομίζω, πλέον, οτι θα ξαναγράψω σ' αυτό το λήμμα. Δεν μπόρεσα, τελικά, να τον βρω και ίσως να μην είναι στη ζωή. Φίλε μου, Μήτσο, αυτά κατόρθωσα να διασώσω από εσέ, τα λίγα. Συγχώρεσε με.

. Επικαιροποιώ αυτήν την ανάρτηση μήπως κάποιος έχει πληροφορίες για τον φίλο μου Μήτσο Αγγελή.

. Τον έχω χάσει... Δεν απαντά το τηλέφωνο του, παρά του ότι καλεί. Θα προσπαθήσω πάλι.

Ένας άνθρωπος που γνώρισα στο Ι.Κ.Α. Χαλκίδας, όπου για τρεις δεκαετίες πρόσφερα τις υπηρεσίες μου. Πολλές φορές, μετά τη δουλειά, περπατούσαμε στο κρηπίδωμα.

Ψηλός, αγέρωχος, ομορφάντρας! Τον έβλεπες να έρχεται από μακριά και νόμιζες ότι δεν πατούσε στη γη. Ντόμπρος και φιλοσοφημένος!

Μου έκανε καλό η παρέα του, με ξεκούραζε. Συνήθη θέματα ήταν τα κοινωνικά.

Την πολιτική την απαξιώναμε και οι δύο. Μου έφερνε, κάποιες φορές, στο γραφείο γραπτά του λέγοντας: ''Τα σκέφτηκα και τα έγραψα για να τα διαβάσεις. Κράτα τα, εγώ τα ξέρω''. 

Τα ξέρει! Τίποτα δεν ξέρουμε, Μήτσο! Ξεράδια! Αυτό μόνο ξέρουμε και μάλιστα καλά...

Ας παραθέσω, λοιπόν, εδώ τα (όσα) γραπτά τού Μήτσου, μιας και τα βρήκα τυχαία μετά από τόσα χρόνια...

"Αναπάντητα ερωτήματα"

" Μερικές μέρες "

"Παράφρονας"

" Σφαγή τα γηρατειά "

" Ενδοσκόπηση "

Δια χειρός του η αποχαιρετιστήρια επιστολή του Κ.Καρυωτάκη...

Ένας σημαντικός άνθρωπος με μυαλό, γνώση και διάθεση συνομιλίας με αυτούς που όριζε ως φίλους... Δεν ήταν εύκολος ο Μήτσος αλλά και τι είναι εύκολο σ' αυτόν τον ντουνιά;

Εύχομαι να τον βρω...

.  .  .