Βασίλης Κούλης ( 1928-1995 ) : Ποιητής - Καλημεριάνοι Κύμης

Βιογραφικό

.   .   .

Γεννήθηκε στους Καλημεριάνους της Κύμης το 1928. Ήταν εκπαιδευτικός, καθηγητής Αγγλικών και στην αρχή έζησε στην Αθήνα. 

Την δεκαετία του πενήντα τον "φιλοξένησε" η Δράμα.{Μπορώ να φαντασθώ πως έζησε εκεί, τότε, καθόσον και εγώ έζησα μια πενταετία σχεδόν στην περιοχή(τέλη 1978-αρχές 1983)}. 

Τέλη του πενήντα λοιπόν επιστροφή στην Αθήνα και αρχές του εξήντα στο Αμέρικα! Ήταν η εποχή των beatniks, του Kerouac,Bob Dylan,

Allen Ginsberg,William Burroughs, Edward Hopper (ο καταπληκτικός αυτός ζωγράφος που απέδωσε αριστουργηματικά την μοναξιά των μεσο-δυτικών πολιτειών) και ο Robert Lee Frost(1874-1963)

ίσως ο πιο διάσημος Αμερικανός ποιητής με 4 Πούλιτζερ. 

Του μετέφρασε ένα ποίημα του...

Απάντηση, Robert Lee Frost

(πατήστε τον σύδεσμο) Robert Lee Frost 

Μετάφραση: Βασίλης Κούλης

......

Γειτονεύω τώρα με ασήμαντες φυτείες

και με μια μεγάλη φάμπρικα επεξεργασίας καπνού

με πριονοκορδέλα που δουλεύει ολημερίς

σκίζοντας καυσόξυλα για το βαρύ χειμώνα

γειτονεύω μ’ ένα κοιλαρά αλλαντοποιό

και μ’ ένα ‘Ιδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων

κι ανάμεσα στους άψυχους ήχους που με κυκλώνουν

ανάμεσα στα σίδερα και στ’ ατσάλια

που διεκδικούν το μέλλον μου

ανάμεσα στον ομαδικό θόρυβο των ανθρώπων

που διεκδικούν την εύνοια της βροχής

που διεκδικούν την αμοιβή του ιδρώτα τους

που διεκδικούν τ’ αμερικάνικα παυσίπονα της τελευταίας αποστολής

ήρθε η ρομαντική φωνή σου

σαν ένα σύντομο απροσδόκητο ιντερμέτζο

ηχογραφημένη σε φθηνό χαρτί

με τον παλιό τρόπο

ήρθε η φωνή σου

πολύ αταίριαστη – αυτό σου λέω μονάχα –

εδώ που οι αναμνήσεις φθείρουν τις παραγωγικές δυνάμεις

εδώ που κ’ η βιομηχανία του έρωτα

βρίσκεται σε ακμή.

.  .  .

Τα "ρολόγια" και το "επιβιώνω" είναι από εκείνα τα ταξίδια,

τα ατομικά, και τα αφιερώνει στον... εαυτό του και... καλά κάνει! Κάπνιζε, έπινε και έγραφε ποιήματα. 

Επιστρέφοντας οι σταθμοί του ήταν Πειραιάς και Αθήνα. 

Ένας μοναχικός ποιητής.

 

Βασίλης Κούλης:

στο "Ἑυβοϊκό Ανθολόγιο"

της "Νέας Προοδευτικής Εύβοιας"

Νταχάου 

.........

Το Νταχάου, λέει, θα το κάνουν κήπο:

Ζίνιες, τριανταφυλλιές, μιμόζες.

Έτσι, το επόμενο Νταχάου θα βρει τον κόσμο 

ζαβλακωμένο απ' ομορφιές κι αρώματα.

..................

Στην πόρτα γράφει:

" Η δουλειά απελευθερώνει "

Πράγματι..!

Ποιήματα του στην Ανθολογία 
Ανδρέα Σ. Ιωάννου(Χαλκίδα 1958)

Σκόρπια ποιήματα 

Άλλη εκδοχή της Πηνελόπης

.........................

Όποια κάθεται ήσυχα

και υφαίνει τον ιστό της

με ατέλειωτα, λαβυρινθώδη ξόμπλια,

δεν περιμένει οπωσδήποτε τον Οδυσσέα.

Η αράχνη λόγου χάρη

με τη σιγουριά της πως όπου να 'ναι

κάποιο θύμα θα φανεί,

κάποιο γλυκόσαρκο κορμί θα μπερδευτεί

στα ξόμπλια της.

Επιβιώνω

........

Επιβιώνω σε μιαν άλλη Αθήνα.

Πολλές φορές εδώ στην πόλη, που με γέννησε,

αισθάνομαι όπως, κάποτε, στο Φοίνικα, στην Αριζόνα,

όπου ταξιδεύοντας για τις Δυτικές Ακτές,

σταθμεύσαμε μια Κυριακή κάνα δυό ώρες

και γυρίσαμελίγο στους κεντρικούς δρόμους

χαζεύοντας τις βιτρίνες κλεισμένων μαγαζιών

και μπήκαμε σαν ίσκιοι

σ' ένα δυό μπάρ μισοσκότεινα

και με μισοσβησμένη, άλλου κόσμου

μουσική.

Ταξιδεύω

........

Αχόρταγα ρουφάω τους χυμούς του κόσμου,

τα μάτια μου αγκαλιάζουν τα βουνά της γης.

Θρέφω την ψυχή μου μετο πράσινο των κάμπων

και την αγάπη των ξωμάχων.

Τρέχω να μάθω κι άλλους τόπους

για να ξέρω, πεθαίνοντας, τι χάνω.

ΚΡΙΤΙΚΕΣ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ

"Φοβού τους κριτικούς και δώρα φέροντας"
Να μου πείτε "γιατί το ανεβάζεις;" 
Για την ιστορία παιδιά! 
Οτιδήποτε βρίσκουμε για τους "ανθρώπους μας" είναι ευπρόσδεκτο.

"Νέα Πορεία" 1955 τεύχος 7 σελ: 292

"Νέα Πορεία" 1962 τεύχος:(83-84)σελ:47-48

της Μεσόγειος (Κύπρος)