Μου αρέσουν οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες του γι αυτό λοιπόν θα επιλέξω να σας παρουσιάσω κάποιες της δικής μου προτίμησης. Εσείς ψάξτε στο διαδίκτυο για περισσότερες...εύκολα.
1. Αίας
.........
Κατοίκησα μια θάλασσα σιωπής
μες στα αχανή τσιμέντα,
κείνη τη νύχτα του Οκτώβρη.
Παράξενο, σα να απώλεσα με μιας την κάθε μνήμη.
Περπάτησα γυμνός, σαν από αιώνες ξένος.
Εγώ, που καμάτευσα της θάλασσας τα έργα,
αέναα ονειροπόλος, αειναύτης του ανέφικτου και της ουτοπίας.
Μια ζωή - μετωπικά - απ’ αντίκρυ παρόν στο περιρρέον της γης δέος.
Ακολούθησα το σκοτεινό το ίχνος ενός άλλου,
ναυμάχος μα και ναυαγός, περιούσια σιωπηρός και απών.
Περιπαθής ενός σώματος, σχοινοβάτης του ολέθρου.
Πυρρίχιος, ηδονικός μα νάρκισσος.
Πέφτω. Νερό παντού.
Τώρα νυχτώνει και πάλι εκ του σύνεγγυς.
Σε ένα ορίζοντα ηδύφωτο, συνάρχω εκ του μακρόθεν,
τυχοδιώκτης, διηνεκής, μα γόρδιος.
Προσμένοντας το μπλε, στου ξημερώματος την απαρχή.
...............................................................................................
8/12/2012
............................................................................................
photography by Giannis Karambinis
Λιμάνι Σουλινά στο Δέλτα του Δούναβη - Ρουμανία
2.
Δημήτρης Πικιώνης > Συναισθηματική Τοπογραφία 1935 - Απόσπασμα
Ω γη, συ ανάγεις όλα εις τον εαυτό σου, ως εις μέτρο. Αληθινά συ είσαι το modulus που μπαίνει εις το κάθετί.
Συ εμόρφωσες το Άστυ και τα πολιτεύματα. Συ κατηύθυνες τους ήχους της γλώσσας. Συ καθόρισες τις τέχνες του λόγου και του σχήματος.
Είναι ίσως η πλήρωση των ίδιων νόμων μέσα στη φύση και την τέχνη, η ομορρυθμία τούτη, που μας κάνει να βλέπουμε να μεταμορφώνονται μπροστά μας οι μορφές της ζωής και της φύσης σε μορφές Τέχνης, κι αντίστροφα; Κι ακόμα, οι μορφές της μιας τέχνης σε μορφές της άλλης; Δεν είναι η ομορρυθμία που κυβερνάει στο βάθος της, κατά το φαινόμενον, πλέον διάφορες πραγματώσεις, που έχει τη δύναμη ν' αποκαλύψει και να εξηγήσει η μια την άλλη;
Οδοιπορώντας επάνω στο έδαφος τούτο, βασίλειο του ασβεστολίθου και της αργίλου, είδα το πέτρωμα να μεταμορφώνεται σ' επιστύλιο και η κόκκινη άργιλος να βάφει τους τοίχους του φανταστικού σηκού...
Δημήτρης Πικιώνης > Συναισθηματική Τοπογραφία 1935 - Απόσπασμα
3.
4.
Τι γυρεύεις...
Το γκρίζο ολοένα και πυκνώνει...
Μισόφωτο μες στα παρατημένα εξιδανικευμένα έργα...
ΜΕΓΑΡΟ ΑΛΦΙΕΡΑΚΗ | Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΧΟΡΟΥ
ΤΑΪΓΑΝΙΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ | ΑΖΟΦΙΚΗ ΘΑΛΑΣΣΑ / ΝΟΤΙΑ ΡΩΣΙΑ
5.
...Συγχώρεσε μου το άγνωστο αν μπορείς
όχι αυτό που ξέρω και δεν είμαι
μα αυτό που δεν ξέρω και είμαι
κι αυτά τα λόγια που μιλούν αλλά δε λένε
που σου μιλούν και δε σε λένε.
Βύρων Λεοντάρης
Photo by Giannis Karambinis > Οι άγνωστοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου