Τον θαυμάζω τον λύκο, εξαιρετικό και περήφανο ζώο, δεν ξέρει αυτός από καλοπιάσματα και τελικά... υποταγή.
Οι...πρωταγωνιστές της βραδιάς !
Wolf
........
Αϋπνία...! Σιγά το νέο! Ας είναι καλά ο Matt Elliott στο καταπληκτικό του τραγούδι με τον τεράστιο τίτλο : “If Anyone Tells Me: It’s Better to Have Loved and Lost Than to Never Have
Loved at All; I Will Stab Them in the Face” και η συνήθεια που σε κάνει ανθεκτικό.
Όλα κοιμούνται.
Τρεμοσβήνουν τα φώτα της απέναντι ακτής.
Πού και πού ακούγεται ο ήχος αυτοκινήτου που κινείται αργά στον παραλιακό ,πιθανόν ζευγάρι που απολαμβάνει τη νύκτα, τη μουσική και τον έρωτα αργότερα.
Ανάβω τσιγάρο και κοιτάω το μισοάδειο ποτήρι με τη βότκα, μεγάλη γουλιά και κάθομαι αναπαυτικώτερα.
Ο Matt τραγουδάει τώρα στο 4.56 μετά την πιανιστική εισαγωγή, μετά πάλι πιάνο σε μια
μελωδία που σου ξεσκίζει τ' άντερα...τον αντέχω όμως, είμαι συνηθισμένος σε τέτοια μουσικά χαρακίρια.
Το τσιγάρο έσβησε μόνο του! Τι μαλακία έχουν κάνει και αν δεν τα καπνίζεις για λίγο σβήνουν.
Το κοιτάω σκεπτικός...θα με σκοτώσει...μαζί με άλλους βέβαια στη συμμορία αλλά δεν το κόβω,
όσο πάει.
Γαυγίσματα και μια ομάδα σκύλων διαφεντεύει το παρκάκι και τη νύχτα.
Ελεύθεροι σε σημείο να τους ζηλεύεις...Κάποιο βγάζει φωνή λύκου...!
Θυμήθηκα τον... Jack Nicholson και ανατρίχιασα!
Πόσο με είχε γοητεύσει αυτή η ταινία! Τι να πρωτοθυμηθείς από το αριστούργημα!
Στο λόμπι του ξενοδοχείου, όταν ξαπόστειλε την γυναίκα του και η Michelle Pfeiffer κοιτούσε πλαγίως, τάχα αδιάφορα, τη σκηνή, αλλά διέκρινες στο βλέμμα της την ικανοποίηση για την εξέλιξη και ένα αδιόρατο θαυμασμό για τον αγαπημένο της;
Είχε και άλλες γαμάτες σκηνές το έργο, όπως όταν τον απελευθέρωνε από τις χειροπέδες χρησιμοποιώντας μια φουρκέτα της...
Ο Matt τελείωσε για δεύτερη φορά εν τω μεταξύ...το βάζω replay...
Άλλη σκηνή σε 'κείνο το φοβερό έργο, εντυπωσιακή, ήταν η μονομαχία των δύο λύκων πλέον
και η κορύφωση η στιγμή που η Michelle τον ακολουθεί στο δάσος ...
Ο Matt αρχίζει πάλι το τραγούδι στο 4,56 με την βαθειά του φωνή και με αποσπά λίγο,χαλάλι του...
Ακολουθεί στο δάσος λοιπόν τον Jack και τα μάτια της παίρνουν λυκίσια μορφή...
Συγκλονιστική ταινία!
Θα ήθελα να ήμουν ο ήρωας του έργου, λύκος δηλαδή και να με ακολουθούσε ένα τέτοιο πλάσμα στη φύση!
Σιγά τη σκατά ζωή που κάνουμε οι άνθρωποι!
Τα ζώα αν δεν τα πετύχει ο κυνηγός ζούνε μια πιο φυσιολογική και όμορφη ζωή.
Ο Matt συνεχίζει το πιάνο του...13'.24''...μεγάλο κομμάτι!
Μέσα στο τραγούδι προς το τέλος συμπτωματικά ακούγονται ουρλιαχτά λύκων!
Έδεσε το σκηνικό! Κατεβάζω μια γερή γουλιά και ξανανάβω τσιγάρο...Παράξενη νύχτα!
................................................................................
(γραμμένο το 2011...με οκτώ χρόνια σχεδόν καθυστέρηση λοιπόν...)
Τη ζωγραφιά την έφτιαξα το '18 για τις ανάγκες του ποιήματος μου "Λύκος "
Μπορείτε, εάν θέλετε, να το διαβάσετε στον παρακάτω σύνδεσμο. Δεν τα μπερδεύω...
.......................................................................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου