" Να πηγαίνεις έστω
στην πλησιέστερη λέξη. "
Πανάγος Πέππας
Ο Πανάγος Πέππας γεννήθηκε στο Μαντράκι Αυλωναρίου το 1955.
Μερικά ποιήματα του
...................................
Να μαζέψω τα συρματάκια των λαμπτήρων
. . .
Να μαζέψω τα συρματάκια των λαμπτήρων
να τα κρεμάσεις στ’ αυτιά σου
και να διευθύνουν όποιους ανέμους θέλεις εσύ.
Φοβάμαι όμως
μήπως φύγεις για το κέντρο της νύχτας.
Να πω στη φωτιά
να σου δώσει τα αναρίθμητα χτενίσματά της.
Φοβάμαι όμως
μην μπαινοβγαίνεις αιφνίδια στη μέρα
και γίνεις πρόωρα αστραπή.
. . .
Από το βιβλίο: Πανάγος Πέππας,
«Η ακακία της Ανδρομάχης», Αθήνα 1986, σελ. 12.
Πηγή: http://alonakitispoiisis.blogspot.com
Η μοίρα των λέξεων
. . .
Ωρολογιακός μηχανισμός η λέξη.
Εκρήγνυται όταν έρχεται σ’ επαφή
με όλες τις σημασίες της.
Έτσι εξηγείται και το κύκνειο άσμα,
ο χωρισμός των ερωτευμένων,
οι επαναστάσεις – που αργά
ή γρήγορα πνίγονται· είτε στο αίμα
είτε στον αφρό ξυρίσματος.
Ξυπνάει τότε ο χρόνος, γομώνει πάλι
τη λέξη, την κουρδίζει και ξαναπέφτει
για ύπνο υπάρχοντας σε αποφασιστικά
δευτερόλεπτα· τα υγρά και λάμποντα
εργαλεία στις δέλτους της ομιλίας
όταν το σπουργιτομάνι της φωνής
καθιερώνεται λέξη στον ουρανίσκο.
. . .
Από το βιβλίο, Πανάγος Πέππας, «Ημερίδα», Εκδόσεις Μελάνι, Αθήνα 2008, σελ. 27.
Πηγή: http://alonakitispoiisis.blogspot.com
Αναδημοσιεύσεις από το "Ευβοϊκό Ανθολόγιο"
"Νέα Προοδευτική Εύβοια" Γράφει ο Κωστής Δεμερτζής.
2022 11 25
2022 12 02
2022 12 09
2022 12 16
2022 12 23
2022 12 30
Κριτικές
. . .
Κλεοπάτρα Λυμπέρη
" Είκοσι δύο χρόνια μετά την Ακακία της Ανδρομάχης, ο Πανάγος Πέππας επιστρέφει με δεκατέσσερα ποιήματα, αποστάζοντας τη σοφία και την πείρα ενός βλέμματος που, αν και συντάσσεται με το θρήσκευμα της σιωπής, δεν παύει να αναγνωρίζει ότι η ποίηση είναι ο βέβαιος τρόπος θραύσης των ορίων του. Νοήματα και ιδέες που έρχονται από μια βαθιά περιοχή, για να αναγάγουν τις εικόνες της φύσης και των εγκόσμιων πραγμάτων σε ένα ύψος φωτεινής αιθρίας, αποδίδοντας στις λέξεις την υπερβατική τους διάσταση, αλλά και στον ίδιο τον ποιητή ένα εξιδανικευμένο και διαυγές σύμπαν.
Ο Π.Π. κατάγεται από τη γραμμή του Οδυσσέα Ελύτη: το κλειδί της παρούσας συλλογής είναι η λέξη «φως». Έτσι, παρακολουθούμε εδώ τη διάθλαση του φωτός μέσα στη σκέψη, την ονειροπόληση, τη διερώτηση, το άφατο βίωμα της γαλήνης, τη διαρκή κατατριβή με το πνεύμα, την ώρα που η «ζωντανή» καθημερινότητα μοιάζει ολοσχερώς απούσα. Απόντες είναι και οι άνθρωποι στην ποίηση αυτή, ωστόσο η γλώσσα (ο Λόγος) φαίνεται να αποτελεί τον αντιπρόσωπο της κοσμικής παρουσίας, τη δρώσα και ενεργή φανέρωση του είδους άνθρωπος, με την οποία ο ποιητής συνδιαλέγεται παρακάμπτοντας κάθε συναίσθημα, για να καταθέσει εν τέλει την καθαρή περιπέτεια του πνεύματος.
Στα δυο μεγάλα ποιήματα, τα πιο ώριμα της συλλογής («Ο εθελοντισμός του βλέμματος» και «Η κόσμια μέρα») είναι φανερό ότι ο Π.Π έχει εξέλθει από τη μερικότητά του και κινείται ενωμένος με τη συλλογική γλώσσα («μέσα μας τρέχουν απίθανες ανεξιχνίαστες ακρίβειες», «για να μας ελκύουν τόσο τα πράγματα πρέπει να’ χουν στο βάθος μια ραγδαία ορχήστρα», «υπεράνω του εαυτού μας ανεμίζουν οι πιθανότητες μιας επερχόμενης καλοσύνης). Επομένως, μας επιτρέπει να εισχωρήσουμε στο μυστηριακό περιβάλλον του ιερού, εκεί όπου το κατεξοχήν διακύβευμα του λόγου δεν είναι ανεξιχνίαστο αλλά μάλλον επιχειρεί να φωτίσει τις ανοιχτές ανθρώπινες προοπτικές. Ιδιαίτερες νοηματικές συμπυκνώσεις καθιστούν αυτά τα δυο ποιήματα κέντρο του βιβλίου, καθώς στο υπόστρωμά τους αναγνωρίζει κανείς τη φιλοσοφική γλώσσα καλυμμένη με λεπτές ποιητικές αποχρώσεις και αισθητικά ποικίλματα, τα οποία ενίοτε συσκοτίζουν τις προθέσεις της. Αν και η αναγωγή από το ειδικό στο γενικό κι από την ατομικότητα στην εκδήλωση του Όλου, είναι δουλειά της φιλοσοφίας, η ποίηση αναλαμβάνει εδώ να απελευθερωθεί από την στενή και περιορισμένη έννοια του ιδιωτικού, ώστε να μας οδηγήσει στην αληθινή φωνή της Ολότητας.
Η παρούσα ποιητική συλλογή του Πανάγου Πέππα, ως καρπός πολύχρονης ψυχονοητικής διεργασίας, αποδεικνύει ότι η αληθινή ποιητική ωρίμανση δεν σχετίζεται πάντοτε με την άσκηση επί χάρτου. Η Ημερίδα αποτελεί ένα ευφάνταστο και συμβολικό σύμπαν εννοιών και αυτή η εννοιολογία, αξιοποιημένη ποιητικά και φιλοσοφικά, προσδίδει στο παρόν έργο την ιδιοτυπία του."
Κόσμια Μέρα
(απόσπασμα)
Προχωρώντας το φως προς το αδιευκρίνιστο
επινοεί το ευώνυμο, γίνεται λεπτολόγο,
αλκυόνη στην καρδιά του χειμώνα.
Τα πράγματα εμπλέκονται από μόνα τους
εισχωρώντας τo ένα στο άλλο συνεχώς καθώς
ακολουθούν τον δρομέα της μέρας στον
τέταρτο και μοναδικό ορίζοντας που ικανοποιεί
το εφήμερο ως την τελείωσή του. Όλα μας
τα λόγια για ένα γοργό τραγούδι; Όλες μας
οι κινήσει για ένα καλοδουλεμένο νεύμα;
. . .
Πηγή : https://www.poeticanet.gr/panagos-peppas-imerida-a-1217.html?category_id=405
Βασίλης Καλαμαράς
Βιβλιοθήκη - 15/02/2008
(Για την "Ημερίδα")
Ο Πανάγος Πέππας είναι ένας άνθρωπος του Τύπου, ο οποίος, εδώ και χρόνια πολλά, εργάζεται ως διορθωτής κειμένων. Άχαρη δουλειά για ορισμένους, συναρπαστική για άλλους τόσους που γνωρίζουν ότι η καρδιά της εφημερίδας χτυπά στη διόρθωση. Είκοσι ένα χρόνια μετά την πρώτη του ποιητική «Η ακακία της Ανδρομάχης» (1986) επανέρχεται με το δεύτερο ποιητικό του βιβλίο, το οποίο αποτελείται από δύο μικρές συνθέσεις, «Η κόσμια μέρα», «Ο εθελοντισμός του βλέμματος» και άλλα έξι μικρότερα ποιήματα. Το μάτι, ο οφθαλμός, το βλέπειν, το οράν είναι το βύθισμα στον έσω και εσώτερο κόσμο, του γυμνού οφθαλμού απόκτημα. Ο λόγος ο επερχόμενος δεν είναι ο επινοητής, ο σκηνοθέτης, ο καταστρώσας το σχέδιο, αλλά ο ανεμπόδιστος των ονείρων επενδυτής. Και τα όνειρα γνωρίζουν ότι το ψέλλισμα της ομιλίας φτάνει ώς τη σιωπή την ομιλούσα. Ασθματικός τόνος, ακόμη και στα μακροσκελή ποιήματά του, δεικνύει ότι δεν έχει ξεμπερδέψει από το είδωλον της πόλης. Παραμένει ένας πιστός της, καθώς «Η στροφή του πρωινού προς την άνοιξη/ είναι η αγωνία της μέρας». Μ αυτή την αγωνία υπήρξε και υπάρχει ακόμη, γιατί δεν θέλει ακόμη να αφεθεί, γιατί δεν είναι ακόμη ένας παραιτημένος. Το όποιο χάος που τον επισκέπτεται, το κατοικεί.
. . .
Πηγή: https://www.protoporia.gr/peppas-panagos-hmerida-9789606781049.html
Έργα:
1) Χωρίς φεγγαροδοχεῖο : 1983 / Πανάγος Πέππας, ΔΩΡΙΚΟΣ
2) Η ακακία της Ανδρομάχης : 1986 / Πανάγος Πέππας, Τυπ. Φραγκάκη - Μπορμπουδάκη
3) Ημερίδα : 2007 / Πανάγος Πέππας, Μελάνι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου