Γεννήθηκε στο Βόλο το 1924. Από παιδί εγκατεστημένο στην Αθήνα. Εφοίτησε στην Πάντειο Σχολή.
Το 1952 έδωσε εξετάσεις στην Αθήνα, μαζί με άλλους 50 περίπου λογοτέχνες, δημοσιογράφους κλπ για μια θέση βοηθού προγράμματος στην Ελληνική Υπηρεσία του b.b.c., στο Λονδίνο. Το 1964(;) έδψσε την παραίτηση του στην διάθεση των ελληνικών αρχών του Λονδίνου λόγω του Κυπριακού.Το 1965 εργάζεται σε διάφορα περιοδικά και εκδοτικούς οίκους ως συντάκτης και μεταφραστής.
Το 1948 έβγαλε το πρώτο του βιβλίο, ένα δοκίμιο για τον Καβάφη.Το 1956 έβγαλε άλλο δοκίμιο για τον Καβάφη, εντελώς σχεδόν άσχετο με το πρώτο, καθώς και μια συλλογή διηγημάτων- "Ολονύκτιος πλούς". Το 1960 παίχτηκε από τη "Δωδέκατη Αυλαία" το μονόπραχτό του "Τα καπέλλα".
Φέτος το ίδιο μονόπρακτο ανέβηκε από σπουδαστές της δραματικής, στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης.
Έχει μεταφράσει έργα του Τσέχωφ, Πιραντέλλο, Μπρέχτ, Πρίσκει, Μίλλερ, το "Περιμένοντας τον Γκοντό" του Μπέκετ και πρωτοπαρουσίασε στην Ελλάδα τον Σκωτ Φιτζέραλντ με τον "Μεγάλο Γκατσμπυ".
Η Ρένα Μόλχο, που για το προηγούμενο βιβλίο της «Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης 1856-1919» βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών και που είχε αποφύγει ώς τώρα να γράψει αυτόνομο έργο για την εξόντωση των Θεσσαλονικέων Εβραίων, συγκεντρώνει εδώ μελέτες της των τελευταίων χρόνων για το θέμα, με πλήθος σχετικών ζητημάτων, από την καταστροφή του εβραϊκού νεκροταφείου μέχρι την τύχη των περιουσιών, τη δίκη του Μαξ Μέρτεν αλλά και το τι συνέβη στους Εβραίους των βουλγαροκρατούμενων περιοχών.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρον, κατά τη γνώμη μας, κεφάλαιο είναι αυτό της ανάδειξης των ξεχασμένων θεατρικών έργων του Ρωμανιώτη Εβραίου Μάνθου Κρίσπη. Το περίφημο έργο του «Τα καπέλλα» επαινέθηκε ιδιαίτερα από τη θεατρική κριτική, μόνο που, λόγω παντελούς άγνοιας της εβραϊκής ιστορίας, παρανοήθηκε εντελώς. Από τον Γεράσιμο Σταύρο μέχρι την Ελένη Ουράνη και τον Κλέωνα Παράσχο, αλλά και τον Κώστα Κουλουφάκο, σε έναν βαθμό και τον Αγγελο Τερζάκη, οι θεατρικοί κριτικοί είδαν στα καπέλα που φορούσαν οι πρωταγωνιστές την κριτική στις μεγάλες ιδεολογίες, ενώ ο Κρίσπης αναφερόταν σε εθνικοθρησκευτικά σύμβολα: τα καπέλα, τον Μεσαίωνα, ήταν ένα από τα σύμβολα διάκρισης που υποχρεώθηκαν από τους χριστιανούς να φέρουν οι Εβραίοι για να ξεχωρίζουν στο πλήθος.
Το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων
Εκδ. Πατάκη, 2015, σελ. 238
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου