Κάποτε στην Πράγα
................................
Ένταση, φορτισμένη ατμόσφαιρα από τη συγκίνηση των ωρών.
Νυχτερινή πτήση με την ψυχή στο στόμα, Βουδαπέστη-Πράγα,
με ψοφόκρυο στην Τσεχία Σεπτέμβρη μήνα.
Ξενοδοχείο, ως συνήθως, απρόσωπο.
Ζεσταθήκαμε όμως όταν διαπιστώσαμε ότι μας έλειπε μια βαλίτσα.
Θα την αναζητούσαμε στο αεροδρόμιο την επομένη και τέλος.
Δεν είχαμε δυνάμεις για περισσότερη στεναχώρια.
Πεινούσαμε και το μπαράκι στο ισόγειο ανοικτό ήταν λύση για κάτι πρόχειρο.
Τους θυμάσαι γιε μου τους Γερμανούς από δίπλα και τη φασαρία που έκαναν;
Ήσουν νευρικός και στεναχωρημένος, τα πράγματα δεν είχαν έρθει όπως τα ήθελες στη Βουδαπέστη.
Δε σε παρότρυνα να μιλήσεις, αλλά παίρναμε δύναμη ο ένας από τον άλλο με τη σιωπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου