Ο μπαρμπέρης
.........................
Τα βράδια η κούραση βαριά,
του παρέλυε τα μέλη.
Ολημερίς ορθοστασία
γύρω από μια πολυθρόνα,
τα βήματά του "γραμμένα"
στα μαυρόασπρα πλακάκια.
Σχολαστικά φρόντιζε τις κόμες,
τι ήχος και αυτός
του ψαλιδιού,
σαν έκοβε τις τρίχες τις περίσσιες
γεμίζοντας με τούφες τη λευκή πετσέτα.
Γύρω-γύρω από την πολυθρόνα,
σαν γλύπτης σε δύσκολο μάρμαρο
με το θανατηφόρο δυνητικά ξουράφι,
πελεκούσε φαβορίτες, μουστάκια, γενάκια.
Στο τέλος, πάντα με ένα βήμα πίσω,
έλεγχε το αισθητικό αποτέλεσμα.
Φτωχοί, μεροκαματιάρηδες
αλλά και πλούσιοι οι πελάτες,
άλλοι καλοπλήρωναν, άλλοι βερεσέ,
η δουλειά πάντα ίδια.
Α ! 'Ολα κι όλα !
Καλλιτέχνης στα κεφάλια ο πατέρας,
τελείωνε πάντα τη δουλειά
με άφθονη φθηνή κολόνια
και με το κλασσικό πια
"με τις υγείες σας !"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου