Σάββατο 28 Ιουλίου 2018

Γιώργος Βουτσάς (1953- ): Μια στιγμή όλα


Μια στιγμή όλα
.........................


Οδηγούσα αργά χωρίς μουσική,
μόνο ο ήχος της μηχανής.
Κατέβασα λίγο το παράθυρο
κι ο παγωμένος αγέρας 
με κτύπησε στο πρόσωπο ευχάριστα.

Προσπέρασα τ' απάνεμο λιμανάκι
με τις μαύρες λικνιστές φιγούρες.
Το περίπτερο κλειστό.

Παίρνοντας τη στροφή μαγεύτηκα!

Ο παφλασμός των κυμάτων,
ο αγέρας,
αόρατο χέρι
που λύγιζε τις κορφές των ευκαλύπτων
κάνοντας τα φύλλα τους
να χορεύουν σαν τρελά,
παίζοντας κρυφτό με το φως,
αλλάζοντας συνεχώς χρώμα
απ' το κίτρινο των φαναριών.
Οι αραιές ψιχάλες,
οι ανταύγειες στην άσφαλτο.
Ο έρημος δρόμος
και μπροστά το αλσύλλιο.

Μια στιγμή...όλα !



Δεν υπάρχουν σχόλια: