Μετά το κλείσιμο
............................
Συμμάζεμα τις καρέκλες, μια σκούπα
και σβήσιμο τα μεγάλα φώτα...
Ρουτίνα απαραίτητη με το κλείσιμο,
αλλά μετά την υπερένταση της δουλειάς
ποιος είχε δύναμη να φύγει αμέσως.
Μαζευόμασταν έξω απ' το ουζερί
και καπνίζαμε, τα λόγια λίγα.
Με το "άντε καληνύχτα παιδιά, καλό ξημέρωμα"
άλλο τσιγάρο κολλούσα στα χείλη και πήγαινα
παραλία μεριά να την απολαύσω άδεια
από φιγουρατζήδες και τους δήθεν.
Δεν ξέρω, από τότε αυτοί οι τύποι με χαλούσαν
ανεξαρτήτως φίλου.
Άδεια λοιπόν η παραλία, φυσούσα τον καπνό
στο μαύρο ουρανό και ξεχώριζε σαν γαλαξίας.
Ελάχιστα τα ανοιχτά μαγαζιά πλέον
αλλά ο Μανώλης ο "τρελός", σταθερή αξία,
πάντα εκεί και οι πιστοί του θαμώνες.
Ένα παγωτό κασάτο, το κουταλάκι στη θάλασσα
και σιγά σιγά έπαιρνα το δρόμο του γυρισμού
για το σπίτι, καπνίζοντας άλλα δυο στο δρόμο
και σιγοτραγουδώντας κανένα ιταλικό
που τότε ήταν της μόδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου