" Σταυροί "
Τόσοι σταυροί που στήθηκαν
τόσοι σταυροί που θα στηθούνε,
εμάς μονάχα με σταυρούς
μπορούν να μας μετρούνε.
Σταυροί, παντού σταυροί.
Είμαστε "οι αδάκρυτοι κι οι αγέλαστοι".
Δεν κλαίμε, ούτε γελούμε.
Τα σπίτια μας καπνίζουνε
ήρθαμε να χαράξομε του πόνου μας τα σύνορα
πεινούνε τα παιδιά μας, δεν λυγούμε
και στήνουμε σημάδια και περνούμε.
Σταυροί, παντού σταυροί.
................................................................................
" Γαλήνη "
Κάρμα μπουνάτσα!
Με καθρέφτη μοιάζει
ο γιαλός που εγαληνεύτη
και μήτε μια ζαρωματιά
δεν βλέπει η πένθιμη ματιά,
στο γαλαζί κρουστάλλι ως πέφτει.
Κρίμα που δεν μπορεί να γίνει
και στην καρδιά μου έτσι γαλήνη!
.................................................................................
" Βαρσοβία "
Η σκέψη μου, Βαρσοβία, κυνηγημένη από το γκέτο
πλανιέται στους έρημους δρόμους σου,
μ' ένα κίτρινο άστρο καρφωμένο στο στήθος.
Ο ματωμένος Βιστούλας σωπαίνει.
Μια σιωπή αταξίδευτη, μια σιωπή, Βαρσοβία,
γεμάτη αέρια κυκλωνίου,
ασβεστόλακκους, κρεματόρια
και ενέσεις θανάτου...
Κι απόψε ο κόσμος κρυώνει.
Και πρέπει να ζεσταθεί στα ογδοντεπέντε μερόνυχτα
που σε κάψανε.
Για τα παιδιά σου που σφάχτηκαν,
για τις πλεξούδες των κοριτσιών σου,
που βλέπουν απάνω στα βούρκα των υπονόμων,
και στα στήθεια μας.
Ανασήκωσε, Βαρσοβία, το στηθοπάνι σου,
και δείξε μας τις πληγές σου,
τις εφτά πληγές σαν το Άουσβιτς.
Βαρσοβία μας,
Βαρσοβία της Πολωνίας,
Βαρσοβία του κόσμου.
..............................................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου