Γεννήθηκα στον Καρά-μπαμπά της Χαλκίδας την 24η
Σεπτεμβρίου 1953.Στο 9ο Δημοτικό και στο Β' Γυμνάσιο-Λύκειο (Βούρκο) τελείωσα τα βασικά.
Σπούδασα Ιατρική στο Αριστοτέλειο Θεσ/νίκης και έλαβα την ειδικότητα της Παθολογίας στην Β' Προπαιδευτική Πανεπιστημιακή Κλινική με καθηγητή τον Πάνο Μεταξά. Δούλεψα για τριάντα, σχεδόν, χρόνια στη Χαλκίδα. Έχω δύο παιδιά: Τον Μάρκο, γιατρό παθολογοανατόμο και μια κόρη την Περσεφόνη δικηγόρο στη Χαλκίδα. Επίσης έχω τη χαρά ενός εγγονού (από τον Μάρκο) τον Γιώργο-Πάρη. Ζω πλέον στην Ηγουμενίτσα Θεσπρωτίας αλλά η αγάπη μου και η νοσταλγία για την Χαλκίδα μου, παραμένει ακέραιη.
Το επίθετο Βουτσής, με το οποίο υπογράφω πλέον τα έργα μου, είναι το πραγματικό επίθετο του παππού μου Ηλία Βουτσή από την Αγία Παρασκευή του Τσεσμέ. Το Βουτσάς, όπως αναφέρω πολλάκις αλλαχού, προήλθε από λάθος του γραμματικού στην παραλία της Χίου όπου καταρχάς κατέφυγαν οι πρόσφυγες.
Στο blog μου "Γιώργος Μ. Βουτσής Χάρτινα Καραβάκια " έχω ξεχωριστή σελίδα που με την ονομασία "Η καταγωγή μου" παρέχει πληροφορίες για τους ανθρώπους μου, παλαιότερους και νυν, πολύ κοντινούς και μακρινούς.
Πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο...
Ο πατέρας μου, Μάρκος Βουτσάς (1916-1984)
και η μητέρα μου, Ευανθία (Μπέμπα) Βέγγου (1924-1981).
Ξέχωρα αναφέρομαι στον πατέρα μου, όπως του αξίζει άλλωστε.
(Β) ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
Ερασιτεχνικά ασχολήθηκα με τη ζωγραφική, την ποίηση και την πεζογραφία. Το έκανα ικανοποιώντας εσωτερικές ανάγκες και αναζητήσεις. Εκείνο που χαρακτηρίζει τα έργα μου (όλα τα είδη) είναι, πιστεύω, η ειλικρίνεια απόδοσης. Τίποτα το επιτηδευμένο και καμιά προσπάθεια εντυπωσιασμού. Γνωρίζω βέβαια και τα όρια μου οπότε αυτό το "γνώθεις..." καθόρισε και την πορεία στα έργα μου, τα οποιαδήποτε. Νομίζω ότι κάτι αφήνω πίσω και ας πάρει κάποιος άλλος τη σκυτάλη και θα χαιρόμουν αν αυτός ο άλλος θα ήταν ο εγγονός Γιωργάκης-Πάρης.
(Ι) Η ΠΟΙΗΣΗ ΜΟΥ
Στο blog μου "Γιώργος Μ. Βουτσής Χάρτινα Καραβάκια "
έχω αναρτήσει 158 (προς το παρόν) ποιήματα.
Θα ακολουθήσουν κι άλλα...
Πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο...
(II) Η ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ ΜΟΥ
Η πεζογραφία μου (προς το παρόν) εξικνείται έως δύο συλλογές διηγημάτων.
Τα πλείστα είναι αυτοβιογραφικά, από ανάγκη να μην χαθούν τα περασμένα.
Πατήστε τους παρακάτω συνδέσμους...
(ΙΙΙ) ΑΠΑΓΓΕΛΛΙΕΣ ΜΟΥ
Άμα αγαπάς την ποίηση, σου αρέσει (εφ΄όσον μπορείς) και να απαγγέλλεις, ποιήματα.
Κατά καιρούς έχω απαγγείλει δικά μου ποιήματα, αλλά και άλλων.
Είναι μια διαχρονική δραστηριότητα και μου είναι δύσκολο να μην
σας την παρουσιάσω.
Επίσης υπάρχει και ένα τραγούδι που είπα σε κάποια στιγμή της ζωής μου (μαζί με άλλα, όλα όμως την ίδια βραδιά) και αυτό είναι ΄που τραγουδούσε ο πατέρας μου Μάρκος με την καταπληκτική φωνή του.
Το νερωμένο κρασί
Στίχοι: Ι. Πολέμη
Συνθέτης: Ν. Χ# αποστόλου.
..................
Στο επόμενο βίντεο όλη η βραδιά εκείνη του Χειμώνα "80
στο Περιθώρι Δράμας.
Πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο...
(Εδώ είναι μόνο απαγγελίες)
Πατώντας τους συνδέσμους (τονισμένοι σε γαλάζιο χρώμα), μπορείτε να
ακούσετε, να διαβάσετε τους στίχους βλέποντας παράλληλα και τα βίντεο.
Ο Γιώργος Βουτσάς απαγγέλλει Κ.Π.Καβάφη
Ομιλίες - Συνεντεύξεις (εφημερίδες-ραδιόφωνο)
Έως τώρα μια φορά έχω ομιλήσει δημόσια για κάποιο θέμα. Συγκεκριμένα το 2017
Αύγουστο μήνα στο κάστρο της Πάργας μίλησα για το "τι είναι τέχνη" και απήγγειλα 2-3 ποιήματα μου...ας το δούμε...
(IV) ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ
Από μικρός είχα κλίση στις τέχνες. Ζωγράφιζα, έκανα ξυλοκοπτική στο δημοτικό, με ευχαρίστηση.
Στο σπίτι μου έφτιαχνα καραβάκια και μορφές από φλούδα πεύκων, το λεγόμενο " πιτίκι ".
Έβγαζε χρώμα όμως και, όπως το στήριζα στο στήθος για να το διαμορφώσω, χάλαγα από ένα αθλητικό φανελάκι τη φορά. Ούρλιαζε η μάνα μου, η Μπέμπα, αλλά ποιος την άκουγε;
Να μην τα πολυλέω ζωγράφος, που ήθελα, τελικά δεν έγινα. Κατέληξα γιατρός!
Για πάρα πολλά χρόνια δεν ασχολήθηκα με το "άθλημα" για πολλούς και διαφόρους λόγους, ίσως και από αντίδραση. Με εξαίρεση ένα φωτεινό διάλειμμα λίγων μηνών, αρχές των '90ς , δεν καταγίνηκα με τη ζωγραφική μέχρι τα τέλη του 1999. Από 'κει και πέρα είχα μια σχετική δραστηριότητα, αρχικά με μολύβια και ξυλομπογιές. Μάλιστα έργο μου με μολύβια, "Η τζαζ μπάντα του δρόμου", βραβεύτηκε στην Έκθεση Ευβοέων Ζωγράφων του 2000 (πήρα το δεύτερο βραβείο Γ. Οικονομίδης.)
Ας τα δούμε...
Έκτοτε πρόσθεσα στα "μέσα" το pastel και πριν μερικά χρόνια τη ζωγραφική με λάδια.
Καταγίνηκα και με την πλαστελίνη διαπιστώνοντας ότι είναι ένα άριστο μέσον δημιουργίας τόσο πινάκων, απλώνοντας την και ζωγραφίζοντας με τα δάκτυλα πάνω σε κόντρα πλακέ συνήθως, όσο και μορφών (μικρογλυπτική).
Πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο...
ΠΛΑΣΤΕΛΙΝΗ
Πίνακες
Σε μερικά από τα κατωτέρω link υπάρχουν κάποια έργα κοινά.
Μόλις το επιτρέψει η διάθεση και ο χρόνος θα τα ενοποιήσω.
ΕΓΧΡΩΜΑ ΜΟΛΥΒΙΑ
ΜΑΥΡΑ ΜΟΛΥΒΙΑ
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΜΕ ΠΑΣΤΕΛ
Όλα από τα ποιήματα μου συνοδεύονται από δημιουργίες μου με παστέλ.
Δείτε αυτές τις δημιουργίες στα εννέα (προς το παρόν) pdf με τα ποιήματα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου